18.5.09

Aku malu dan mahu pakai topeng

insiden satu
aku tengah seronok jalan sesorang pi kl convention centre. saja nak cuci mata sambil support team kawan aku. cik syaf. masa tengah jalan melelong naek eskalator. ada laki mana ntah dok usha. aku wat bodo je. ntah tetibe. dia tegur dengan gaya gedik

laki itu: besar beg awak.

aku pandang. sengih. angguk cket. pandang tempat laen balik. pastu dia cakap. masih dengan gaya ala-ala manjanya itu:

laki itu: tu senyum tanda suka la tu.

isk. apa masalah laki ni. senyum salah. tak senyum salah. yang dia sibuk usha beg aku besar kecik tu apa kes?. aku bo layan dan terus pandang tempat laen. sampai je kat hall. terus aku masuk cari syafa. jumpa. dia pun dah siap-siap tutup booth. aku sebagai tour guide tak berlesen. bawak la dia pi jalan-jalan pavilion. masa tengah jalan. aku pun cerita la kat syafa pasal laki tu. aku cakap laki tu takda keje sebab usha beg aku.

kejap tu. aku dengar ada orang berdehem belakang syafa. aku pun pandang la. oh tidakk. rupa-rupa belakang syafa laki yang aku dok ngumpat tu. kira sesi mengumpat aku telah berubah menjadi sesi mengutuk. kurang sikit dosa aku. haha. aku pandang laki tu. aku sengih. lepas tu aku jalan tak pandang belakang dah. sekian terima kasih.

pengajaran pada sesi satu
+ sebelum ngumpat. usha sekeliling dulu.
+ dah tau rabun. sila pakai cermin mata.

insiden dua
jam 2am. aku dan syafa dalam kereta pinjam. tunggu amad and hib depan pagar apartment. ya. kali ni aku culik sorang awek dan dua pakwe. tiga-tiga insan terpilih tu kawan sekolah. dah la 7 tahun tak jumpa. tunggu punya tunggu. amad dan hibri tak turun-turun lagi. lama jap tu. nampak kelibat dua jejaka datang. aku abes konfiden. lalu..

+ tekan hon
+ lambai dengan penuh semangat
+ senyum sakan

tiba-tiba. ada orang ketuk tingkap aku. terkejut siot aku. aku berdebar gak. ingat polis. aku pun pandang dengan muka innocent. tengok-tengok mamat dan juga hibri di luar kereta. ini bermakna: aku lambai silap orang. rupa-rupa nya. aku lambai dua bangla mana ntah. mamat dan hibri terus rasa terhina dan syafa gelak sampai kejang pipi. aku?. blur.

pengajaran pada sesi dua
+ kalu tak pasti. mintak kepastian rakan berhampiran
+ kalu pasti. tetap mintak kepastian rakan berhampiran
+ dah tau rabun. sila pakai cermin mata

aku malu... malu...

2 comments:

Zetty said...

Pertama: Lelaki rempit yang mengorat tak kena gaya tu memang patut dikutuk.

Kedua: Okay, kedua... part lambai kat Bangla tu memang tak boleh tolong la, Sarah. Kelakar nak mampos.

Sumpah Aku Bukan Raksasa said...

sejak insiden melambai bangla dengan penuh excited. terus teringat nak wat lassik. haha